hell23

Συνέβη στη Ρωσία, στη Μόσχα, ίσως το 1900…
Στην δίκη ενός παπά , δικηγόρος ήταν ο διάσημος Φιόντορ Πλεβάκο που μάζευε με τις λαμπρές του αγορεύσεις την αφρόκρεμα της κοινωνίας. Ήταν γνωστό πως ο Πλεβάκο δεν είχε χαμένες υποθέσεις και το περίεργο αυτής της δίκης ήταν η αναμενόμενη πρώτη ήττα του περίφημου δικηγόρου, γιατί ο πελάτης του, ο παπάς ομολόγησε τις αμέτρητες εγκληματικές πράξεις στη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών. Όλη η Μόσχα ολόκληρο μήνα μιλούσε για τα μεγάλα ποσά που έκλεψε από το ταμείο της εκκλησίας ο παπάς.
Η μεγάλη αίθουσα του δικαστηρίου ήταν ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο και η δίκη άρχισε
με αγόρευση του εισαγγελέα. Περάσανε δυο ώρες, όμως ο κατήγορος δεν είχε σκοπό να τελειώσει: με ύφος και οργή, κουνώντας τα χέρια του ο εισαγγελέας απευθυνόταν μια στον κατηγορούμενο, μια στο δικαστή, μια στους ενόρκους ή στο κουρασμένο ακροατήριο που ήδη γνώριζε όλες τις λεπτομέρειες αυτής της υπόθεσης από τις εφημερίδες.
Την δίκη παρακολουθούσαν ο διάσημος σκηνοθέτης Κωνσταντίν Στανισλάφσκι και ο φίλος του Βλαντίμηρ Νεμιρόβιτς-Ντάντσενκο. Κάποια στιγμή ο Νεμιρόβιτς-Ντάντσενκο λέει στον φίλο του:
– Ο εισαγγελέας σίγουρα δε γνωρίζει την αραβική παροιμία

"Μου το είπες και σε πίστεψα, όταν το επανέλαβες άρχισα να αμφιβάλλω, όταν όμως το είπες τρίτη φορά, κατάλαβα ότι λες ψέματα".
Τελικά ο εισαγγελέας ολοκλήρωσε την αγόρευσή του και το λόγο πήρε ο συνήγορος.

Ο Πλεβάκο είπε μόνο και μόνο μια φράση:
– Αξιοσέβαστοι κύριοι ένορκοι ο πελάτης μου επί τριάντα χρόνια έκανε άφεση των αμαρτιών σας, συγχωρέστε του και εσείς μια φορά την αμαρτία του.

Οι ένορκοι αθώωσαν τον παπά.


 

 

217084-Nature--S77_com-336

 

 

 

Μια φορά ο μαθητής ρώτησε τον Δάσκαλο, που καθόταν στην όχθη ενός ρυακιού και απολάμβανε τη ροή του:
– Τι κάνετε Δάσκαλε;
– Μαθαίνω τη δύναμη, απάντησε εκείνος.
– Και εδώ που βλέπετε δύναμη, με απορία ρώτησε ο μαθητής, αλλά πιο κάτω το ρυάκι γίνεται μεγάλο ποτάμι και πρόσφατα υπερχείλισε και πλημμύρισε χωράφια και κατάστρεψε χωριά. Αυτό είναι δύναμη!
Και τότε ο Δάσκαλος σηκώθηκε και χωρίς να λέει τίποτα τον χτύπησε μερικές φορές με τη μαγκούρα του.
– Κατάλαβες; Ρώτησε τον μαθητή.
– Ναι, είμαι ανόητος, είπε ο μαθητής, σκύβοντας.
Και τότε ο Δάσκαλος ξανά τον χτύπησε.
– Κατάλαβες; Ξανά ρώτησε ο Δάσκαλος.
Και άλλη μια φορά ο μαθητής έσκυψε το κεφάλι του και έμεινε σιωπηλός.
Ο Δάσκαλος κούνησε το κεφάλι του και είπε:
– Είσαι πιο νέος από μένα και πιο δυνατός. Θα μπορούσες να πάρεις τη μαγκούρα από τα χέρια μου και να χτυπήσεις εμένα, αλλά επέτρεψες να σε χτυπήσω. Γιατί δεν έκανες τίποτα; Πού είναι η δύναμή μου πάνω σου;
Ο μαθητής σιωπηλός άκουγε.
– Τώρα, για το ποτάμι, συνέχισε ο Δάσκαλος, λες ότι προκάλεσε πολλές καταστροφές;
– Ναι, απάντησε ο μαθητής.
– Για πες’ μου, τι τώρα θα δεις στις όχθες αυτού του ποταμού;
– Νομίζω, χαμένη σοδειά, κατεστραμμένα σπίτια και απελπισμένους ανθρώπους.
– Και τώρα κοίτα τις όχθες αυτού του ρυακιού. Τι βλέπεις;
– Πυκνή βλάστηση και όμορφα λουλούδια.
– Και τώρα πες’ μου, πού είναι η δύναμη;

 

 

Ένα πραγματικό θρίλερ στον αέρα!!! Ένας ερασιτέχνης κάμεραμαν τραβά βίντεο την ώρα που σε κάποια επίδειξη στον αέρα με μονοκινητήριο, σπάει το ένα φτερό του μονοκινητήριου και ενώ πέφτει ακανόνιστα στο έδαφος για να συντριβεί,  προσγειώνετε ΤΕΛΕΙΑ στο έδαφος δίχως να πάθει ούτε το σκάφος ούτε ο πιλότος του τίποτε !!!

Μάλλον πλέον πρέπει να φυλάγεται σοβαρά ο πιλότος από καρχαρίες και κεραυνούς …!!!!

 

Από το 1930 μέχρι σήμερα συνέβησαν περίπου 15.000 αεροπορικά δυστυχήματα. Κύρια αιτία τους θεωρείται σε ποσοστό 70% το ανθρώπινο λάθος, 18% η μηχανική βλάβη, 7% ο καιρός, 3% η δολιοφθορά. Το 2004 ήταν η χρονιά με τα λιγότερα αεροπορικά δυστυχήματα από το 1945, με 766 νεκρούς και το 1972, η χειρότερη χρονιά στην ιστορία της αεροπλοΐας, με 3.200 νεκρούς.

Αριθμός σχεδόν… αμελητέος, σε σύγκριση με εκείνον π. χ. των τροχαίων (1,2 εκατ. νεκροί παγκοσμίως). Οι στατιστικολόγοι επιμένουν ότι αν ένας επιβάτης ταξιδεύει καθημερινά με αεροπλάνο (τρία εκατ. μετακινούνται καθημερινά αεροπορικώς), θα του πάρει 21.000 χρόνια για να σκοτωθεί σε αεροπορικό δυστύχημα. Εχουμε, λένε, 17 φορές περισσότερες πιθανότητες να μας φάει καρχαρίας, 50 φορές περισσότερες πιθανότητες να μας χτυπήσει κεραυνός από το να σκοτωθούμε σε αεροπορικό. Και πηγαίνουμε όλο και καλύτερα. Το ’60, λένε, συνέβαινε ένα αεροπορικό δυστύχημα ανά 140 εκατ. μίλια πτήσης. Σήμερα η αναλογία είναι ένα δυστύχημα ανά 1,4 δισ. μίλια πτήσης. Ούτε όλοι οι επιβάτες, σε περίπτωση δυστυχήματος, πεθαίνουν. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, μεταξύ 1983 και 2000 σημειώθηκαν 568 αεροπορικά δυστυχήματα. Από τους 53.487 επιβαίνοντες επέζησαν οι 51.207.

Πάντως όπως και να έχει ο φόβος στην πιθανότητα ενός αεροπορικού δυστυχήματος φουντώνει μέσα μας και μας κατακλύζει , ειδικά όταν συμβαίνουν απανωτά αεροπορικά δυστυχήματα , ο λαιμός στεγνώνει  στις  αναταράξεις  και τις απότομες αυξομειώσεις ύψους , και η εσωτερική  κάλυψη της ανασφάλειας που είχαμε κάνοντας επιλογή ασφαλούς εταιρείας πάει περίπατο .

Ας λένε οι στατιστικές ότι θέλουν , μόνιμος νικητής είναι ο φόβος .

Ένας φόβος όχι μεταφυσικός, αλλά απόλυτα ρεαλιστικός, που δημιουργείται από τη συνειδητοποίηση, με τον πιο ξεκάθαρο, ωμό, τελεσίδικο τρόπο, της ανθρώπινης ατέλειας, του ακατάλυτου νόμου των πιθανοτήτων και του πεπερασμένου των ανθρώπινων δυνατοτήτων.

Ετικέτα !

Posted: 10 Ιουλίου, 2009 in Χωρίς κατηγορία

 128611-viewthread  
Μια φορά ο Βούδας έδειξε το λουλούδι και ζήτησε απ’ τους μαθητές του να πουν για το λουλούδι.

Ένας απ’ τους μαθητές έκανε μια διάλεξη για λουλούδι.

Ο άλλος απήγγειλε για το λουλούδι ένα ποίημα.

Ο τρίτος διηγήθηκε μια παραβολή.

Ξεπέρασαν ο ένας τον άλλον στην βαθύτητα του νοήματος και στην πολυμάθεια.

Όμως, στην ουσία διάβαζαν ετικέτες.
Ο Μαχακασιάπα μόνο χαμογέλασε και δεν είπε ούτε μια λέξη.

Ήταν ο μόνος που είδε το λουλούδι.

Η ζωή είναι άκρατος οίνος. Όλοι διαβάζουν την ετικέτα πάνω στο μπουκάλι. Λίγοι δοκιμάζουν τη γεύση του οίνου.
Όλοι μας χάνουμε την ενέργειά μας για να διαβάζουμε ετικέτες.

Γυναίκες: Μια χημική ανάλυση
Στοιχείο : Γυναίκα
Σύμβολο : Wo
Εφευρέτης : Αδάμ
Ατομική μάζα : Αποδεκτή στα 53.6 κιλά, αλλά κυμαίνεται μεταξύ 40-200 κιλά.
Γεωγραφική εμφάνιση : Αφθονες ποσότητες σε όλες τις αστικές περιοχές
ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
1. Επιφάνεια συνήθως καλυμμένη με μπογιά.
2. Δεν βράζεται με τίποτα, ωστόσο παγώνει στιγμιαία χωρίς κανένα προφανή λόγο.
3. Λιώνει κάτω από ειδική μεταχείριση.
4. Πικρή αν χρησιμοποιηθεί με λανθασμένο τρόπο.
5. Βρίσκεται στην φύση σε διάφορες καταστάσεις από παρθένο μέταλλο μέχρι συνηθισμένο ορυκτό.
6. Υποχωρεί αν δεχτεί πίεση στα σωστά σημεία.
ΧΗΜΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
1. Έλκεται πολύ ισχυρά από το χρυσό, ασήμι και μια τεράστια γκάμα πολύτιμων λίθων.
2. Απορροφάει τεράστιες ποσότητες ακριβών ουσιών.
3. Μπορεί να εκραγεί στιγμιαία χωρίς κάποιο προειδοποιητικό σημάδι.
4. Αδιάλυτη σε υγρά, αλλά η δράση της αυξάνεται με την χρήση αλκοόλ.
5. Ο πιο ισχυρός χρηματο-μειωτικός παράγοντας στο σύμπαν.
ΧΡΗΣΕΙΣ:
1. Σαν διακοσμητικό στοιχείο, κυρίως μέσα σε σπορ αμάξια.
2. Ισχυρός παράγοντας μείωσης άγχους.
3. Ισχυρός παράγοντας γενικού καθαρισμού.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ:
1. Αγνό δείγμα γίνεται ροζ αν βρεθεί στην φύση.
2. Παίρνει πράσινο χρώμα αν τοποθετηθεί δίπλα σε ένα ανώτερο δείγμα.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ:
1. Ιδιαίτερα επικίνδυνη εκτός και αν χειριστεί από έμπειρα χέρια.
2. Παράνομη η κατοχή άνω της μίας, αν και μπορούν να συνυπάρχουν αρκετές αρκεί τα δείγματα να μην έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο.

 

 

 

 

 

«Οι γυναίκες προτιμούν το… γεμάτο πορτοφόλι»
Οι φτωχοί, πλην τίμιοι, άνδρες δεν έχουν ελπίδες! Οι γυναίκες αποφασίζουν και διαλέγουν το… ακριβό αυτοκίνητο, λέει στα «ΝΕΑ» ο ερευνητής Κέβιν Μακγκρό
Οι φεμινίστριες θα τον ήθελαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αλλά ο βιολόγος και ερευνητής Κέβιν Μαγκρό επιμένει ότι τα σύγχρονα κορίτσια των μεγαλουπόλεων ενδιαφέρονται περισσότερο για το πορτοφόλι, παρά για την… καρδιά του υποψήφιου αγαπημένου τους
Οι φεμινίστριες θα ήθελαν πολύ να τον στήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Γιατί όσα λέει ο Κέβιν Μακγκρό καταρρίπτουν πολλούς μύθους για τη σύγχρονη γυναίκα. Τα θηλυκά δεν χρειάζονται άνδρες ρομαντικούς και τρυφερούς. Δεν ζητούν αγάπη, λέει ο νεαρός ερευνητής στην Εξελικτική Βιολογία στο Cornell University της Νέας Υόρκης. Ο οποίος μελέτησε τις αγγελίες μοναχικών γυναικών στις εφημερίδες 23 αμερικανικών πόλεων και έβγαλε το συμπέρασμα ότι τα σύγχρονα κορίτσια των μεγαλουπόλεων ενδιαφέρονται περισσότερο για το πορτοφόλι, παρά για την… καρδιά του υποψήφιου αγαπημένου τους!
Όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι: «Ξεκίνησα στο Πανεπιστήμιο με ένα πρότζεκτ για τις συμπεριφορές ζευγαρώματος των ζώων, από έντομα μέχρι θηλαστικά, και συμπεριέλαβα και τους ανθρώπους!». Έτσι απλά. «Στο τελευταίο στάδιο έπρεπε να διαβάσουμε προσωπικές αγγελίες εφημερίδων από 3 μεγάλες αμερικανικές πόλεις και να γράψουμε μια μελέτη για τα ευρήματά μας. Εγώ πήρα τη μελέτη μου και την επέκτεινα σε 23 πόλεις…», εξηγεί στα «ΝΕΑ».
Τα συμπεράσματά του είναι τουλάχιστον εξοργιστικά για τις γυναίκες που δηλώνουν ανεξάρτητες: «Οι γυναίκες που ζουν σε πυκνοκατοικημένες και ακριβές πόλεις στις αγγελίες τους δίνουν περισσότερη έμφαση στους πόρους που μπορεί να τους προσφέρει ένας άνδρας. Στις μικρές πόλεις, όμως, συμβαίνει το αντίθετο. Σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες δίνουν μικρότερη σημασία στις υλικές παροχές και μεγαλύτερη στις συναισθηματικές αξίες που μπορεί να τους προσφέρει: αγάπη, κατανόηση κ.λπ».
Γιατί επέλεξε τις αγγελίες των εφημερίδων ως πεδίο της έρευνάς του; «Δεν είμαι ο πρώτος που το κάνει για να μελετήσει την εξελικτική ψυχολογία στις προτιμήσεις ζευγαρώματος. Είναι μια πρακτική που χρησιμοποιείται επιστημονικά εδώ και 25 χρόνια, κυρίως για να γίνουν κατανοητές οι διαφορές ανδρών – γυναικών. Για παράδειγμα, οι άνδρες θέλουν νέες γυναίκες, ενώ οι γυναίκες μεγάλους άνδρες. Ή οι γυναίκες θέλουν πλούσιους άνδρες, ενώ οι άνδρες θέλουν όμορφες γυναίκες».
Εντάξει. Αλλά σε μια αγγελία μπορεί να μη λέμε αλήθεια, άρα πώς μπορεί να είναι αξιόπιστη μια τέτοια έρευνα; «Κατ’ αρχάς, όλες αυτές οι μέθοδοι συνοδεύονται και από συνεντεύξεις κι έχουν καταλήξει στα συμπεράσματα που έτσι κι αλλιώς είχε προβλέψει η εξελικτική θεωρία». Δηλαδή; «Είναι θέμα επιβίωσης και αναπαραγωγής. Οι γυναίκες των πυκνοκατοικημένων περιοχών δυσκολεύονται περισσότερο να τα βγάλουν πέρα μόνες τους, οπότε πρέπει να βρουν πόρους (χρήματα, εξυπνάδα) στον σύντροφό τους για να τις βοηθήσει να επιβιώσουν. Βέβαια, και οι γυναίκες των μεγαλουπόλεων δηλώνουν επιθυμία για συναισθηματικά σταθερούς και τρυφερούς άνδρες, αλλά αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητά τους».
Χμ…. Και οι άνδρες το ξέρουν; «Δεν είναι μυστικό. Αφού όλα τα γυναικεία βλέμματα καρφώνονται πάνω σ’ έναν άνδρα καλοντυμένο ή με ακριβό αυτοκίνητο. Οι άνδρες ξέρουν βέβαια, και πολλοί το κάνουν επίτηδες: ακριβές κολόνιες, ακριβά ρούχα, ακριβό πρώτο ραντεβού. Ζούμε έναν εκτεταμένο ανταγωνισμό για το ζευγάρωμα. Στα μέρη που πάμε, στις συζητήσεις που κάνουμε, ακόμα και στα αθλήματα που κάνουμε ή παρακολουθούμε».
Το ίδιο κάνουν, όμως, και τα πουλιά, σύμφωνα με τη Βιολογία. «Οι γυναίκες και τα πουλιά χρειάζονται υλικά αγαθά για να τα περάσουν στα γονίδιά τους και μετά στα παιδιά τους. Τα πουλιά ψάχνουν μια φωλιά που να είναι ασφαλή από κινδύνους και μια περιοχή γεμάτη σκουλήκια για να ταΐσουν τα μωρά τους, όπως οι γυναίκες ψάχνουν συντρόφους που να μπορούν να τους παράσχουν αρκετά».
Πάει λοιπόν το ευγενικό αρσενικό που υποτίθεται ότι ψάχνουν όλες οι γυναίκες; «Οι ευαίσθητοι άνδρες φαίνεται να κερδίζουν το παιχνίδι σε μικρότερες πόλεις, όπου ο ανταγωνισμός για τους πόρους δεν βαραίνει τις γυναίκες. Στις αγροτικές περιοχές ο καθένας βρίσκει το ταίρι του και μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα για να περνούν τον χρόνο τους», λέει.
Και «θεληματικό πηγούνι»
Και η εξωτερική εμφάνιση δεν μετράει; «Οι γυναίκες ενδιαφέρονται για την ομορφιά. Όπως το θηλυκό πουλί ψάχνει ένα πολύχρωμο αρσενικό ή το θηλυκό ελάφι για το αρσενικό με τα μεγαλύτερα κέρατα. Πάντως, οι όμορφες γυναίκες συνήθως ψάχνουν όμορφους άνδρες, ενώ αυτές των μεγαλουπόλεων έχουν αδυναμία στο θεληματικό πηγούνι!». Τελικά, οι γυναίκες διαλέγουν; «Εξ ορισμού οι γυναίκες περνάνε τα δύσκολα, γιατί αυτές κάνουν παιδιά, τα οποία πρέπει να φροντίζουν για δεκαετίες. Άρα, οι γυναίκες πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές όταν διαλέγουν τον άνδρα που θα γονιμοποιήσει το ωάριο και θα δώσει τα μισά γονίδια στο παιδί».
Μια συμβουλή για τον τρυφερό άνδρα της μεγαλούπολης; «Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος επειδή υπάρχουν πολλοί πλούσιοι άνδρες και πολλές γυναίκες που τους επιθυμούν. Άρα, επιβάλλεται να βρουν μια καλή δουλειά, ώστε να βγάλουν πολλά χρήματα για να έχουν πολλά να προσφέρουν στις διψασμένες γυναίκες!».

Καλή εβδομάδα !

Posted: 29 Ιουνίου, 2009 in Χωρίς κατηγορία

  on-the-beach 4918_s

Η ημέρα της Κρίσης
Την ημέρα της Κρίσης πεθαίνουν όλοι και πάνε στον παράδεισο. Μπαίνει μέσα ο Θεός και λέει:
– Οι γυναίκες να πάνε στην κόλαση κατευθείαν. Όσο για τους άνδρες, θέλω να κάνετε μία σειρά όσοι είχατε το πάνω χέρι στο γάμο σας και μια άλλη όσοι κάνατε ότι σας έλεγαν οι γυναίκες σας.
Φεύγουν λοιπόν οι γυναίκες και κάνουν οι άνδρες δύο γραμμές. Η μία (αυτή με τους υποχείριους άνδρες) έχει μήκος 100 μίλια και στην άλλη είναι μόνο ένας άνδρας. Τα παίρνει ο Θεός:
– Ρε σεις, εγώ έπλασα τη γυναίκα από εσάς, άρα έπρεπε να είσαστε από πάνω της και εσείς με εξευτελίσατε. Μόνο αυτός εδώ είναι αντάξιος για τον Παράδεισο. Πες μου τέκνο μου πώς κατάφερες να μείνεις σε αυτή τη γραμμή;
– Εμένα, βασικά, η γυναίκα μου είπε να κάτσω εδώ.

 

Μετά από μία δυνατή βροχή, λέει ο άνδρας στη γυναίκα του:
– "Ρε γυναίκα, άσε με να πάω για σαλιγκάρια στη Πεντέλη και πολύ νωρίς θα γυρίσω".
Η γυναίκα του τον αγριοκοιτάζει και ορθά κοφτά του λέει:
– "Το πολύ στις 10 π.μ. θα είσαι σπίτι!"
Ο άντρας όλο χαρά φεύγει κατά τις 4π.μ. μαζεύει τα σαλιγκάρια και κατά τις 7π.μ. ετοιμάζεται να επιστρέψει σπίτι όταν συναντά έναν παλιό φίλο. Αφού βγήκαν για καφέ και στη συνέχεια για ποτό, ο φίλος τον παρασύρει σε ένα ξενοδοχείο με δύο αλλοδαπές. Εξαντλημένος ο σύζυγος, τον παίρνει ο ύπνος και όταν ξυπνά το ρολόι δείχνει 6 μ.μ.
– "Πω πω τώρα τι λέμε στη γυναίκα;;;;"
Σηκώνεται γρήγορα και ξεκινάει για το σπίτι. Φτάνει σπίτι πατάει το κουμπί του ασανσέρ και από τη βιασύνη, σκοντάφτει στο σκαλοπάτι του ασανσέρ, πέφτει και του σκορπίζουν τα σαλιγκάρια.
Ακούει τον θόρυβο η γυναίκα, βγαίνει στην πόρτα, τον κόβει άγρια με βλοσυρό βλέμμα και πριν προλάβει να μιλήσει ακούει τον άνδρα να λέει:
– "Άντε… Λίγο ακόμα και φτάσαμε!!!"

 

 

 

 

Autumn-Glow-(1024x768)

Ο Γιάννης Κουτσοπόδης ήταν ένας άντρας που εργαζόταν ως ξυλοκόπος.
Μια μέρα, ο Γιάννης αγόρασε ένα ηλεκτρικό πριόνι πιστεύοντας ότι θα τον διευκόλυνε πολύ στη δουλειά.
Η ιδέα του θα ήταν πολύ επιτυχημένη, αν είχε προνοήσει να μάθει πρώτα να χειρίζεται το πριόνι — αλλά δεν το έκανε.
Ένα πρωί, ενώ δούλευε στο δάσος, το ουρλιαχτό ενός λύκου έκανε τον ξυλοκόπο να χάσει την συγκέντρωση του… Το ηλεκτρικό πριόνι τού γλίστρησε από τα χέρια, και ο Γιάννης τραυματίστηκε σοβαρά στα δυο του πόδια.
Τίποτα δεν μπόρεσαν να κάνουν οι γιατροί για να τα σώσουν, κι έτσι ο Γιάννης Κουτσοπόδης —σαν θύμα της προφητικής μοίρας που έφερε τ’ όνομα του—, έμεινε ακρωτηριασμένος πάνω σε μια αναπηρική πολυθρόνα για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο Γιάννης έπεσε σε κατάθλιψη για πολλούς μήνες
εξαιτίας του ατυχήματος. Μετά από ένα χρόνο, φάνηκε ότι λίγο λίγο άρχιζε να καλυτερεύει.
Ωστόσο, κάτι συνωμότησε ενάντια στην ψυχική του ανάρρωση και, ξαφνικά, ξανάπεσε στη βαθιά και απύθμενη κατάθλιψη.
Οι γιατροί τον έστειλαν στον ψυχίατρο.
Ο Γιάννης Κουτσοπόδης, αφού αντιστάθηκε λίγο, πήγε να επισκεφθεί έναν ειδικό.
Ο ψυχίατρος ήταν ευχάριστος και ήρεμος. Ο Γιάννης ένιωσε αμέσως εμπιστοσύνη και του διηγήθηκε εν συντομία τα γεγονότα που τον είχαν οδηγήσει σε αυτήν την ψυχολογική κατάσταση.
Ο ψυχίατρος του είπε πως καταλάβαινε την κατάθλιψη του. Η απώλεια των ποδιών ήταν, πράγματι, μια αιτία που δικαιολογούσε την αγωνία του.
«Δεν είναι αυτό, γιατρέ» είπε ο Γιάννης. «Η κατάθλιψη μου δεν έχει να κάνει με την απώλεια των ποδιών μου. Δεν είναι η αναπηρία που με ενοχλεί πιο πολύ. Αυτό που με πονάει περισσότερο είναι η αλλαγή στη σχέση μου με τους φίλους μου.»
Ο ψυχίατρος άνοιξε τα μάτια κι έμεινε να τον κοιτάζει περιμένοντας εξηγήσεις.
«Πριν το ατύχημα, οι φίλοι μου έρχονταν κάθε Παρασκευή να με βρουν για να πάμε για χορό. Μια-δυο φορές τη βδομάδα μαζευόμασταν για να βουτήξουμε στο ποτάμι και να παραβγούμε στο κολύμπι. Μέχρι λίγες μέρες πριν από την εγχείρηση μου, πηγαίναμε τις Κυριακές για τρέξιμο δίπλα στη θάλασσα. Ωστόσο, φαίνεται πως εξαιτίας αυτού του ατυχήματος, όχι μόνο έχασα τα
πόδια μου, αλλά και οι φίλοι μου έχασαν την όρεξη τους να μοιράζονται πράγματα μαζί μου. Κανένας τους δεν με έχει ξανακαλέσει από τότε, πουθενά.
Ο ψυχίατρος τον κοίταξε και χαμογέλασε.
Του ήταν δύσκολο να πιστέψει ότι ο Γιάννης Κουτσοπόδης δεν καταλάβαινε πόσο παράλογος ήταν ο συλλογισμός του…
Ωστόσο, ο ψυχίατρος αποφάσισε να του μιλήσει ανοιχτά για την περίπτωση του. Αυτός ήξερε καλύτερα απ’ όλους ότι το μυαλό κρύβει ειδικούς μηχανισμούς που μπορεί να καταστήσουν κάποιον άνθρωπο εντελώς ανίκανο να αντιληφθεί τα προφανή και αυτονόητα.
Ο ψυχίατρος εξήγησε στον Γιάννη Κουτσοπόδη ότι οι φίλοι του δεν τον απέφευγαν επειδή δεν τον αγαπούσαν ή επειδή τον απέρριπταν. Αν και ήταν οδυνηρό, το ατύχημα είχε αλλάξει την πραγματικότητα. Είτε του άρεσε είτε όχι, δεν ήταν πια ο ιδανικός σύντροφος για όσα μοιράζονταν πριν.
«Μα, γιατρέ» τον διέκοψε ο Γιάννης Κουτσοπόδης, «εγώ ξέρω ότι μπορώ να κολυμπήσω, να τρέξω, ακόμα και να χορέψω. Ευτυχώς, έχω μάθει να χειρίζομαι άριστα την αναπηρική μου καρέκλα και τίποτ’ απ’ αυτά δεν μου είναι εμπόδιο.»
Ο γιατρός τον ηρέμησε και συνέχισε να του εξηγεί. Οπωσδήποτε, δεν είχε τίποτα εναντίον στο να συνεχίσει να κάνει τα ίδια πράγματα• αντιθέτως, ήταν πολύ σημαντικό να μην τα παρατήσει. Απλώς, ήταν δύσκολο να συνεχίσει να προσπαθεί να τα μοιραστεί με τους παλιούς του φίλους.
Ο ψυχίατρος εξήγησε στον Γιάννη ότι, στην πραγματικότητα, μπορούσε να κολυμπήσει, αλλά θα έπρεπε να συναγωνιστεί αυτούς που είχαν την ίδια δυσκολία με τον ίδιο… Ότι μπορούσε να πάει για χορό, αλλά σε κάποια λέσχη με άλλους που επίσης δεν θα είχαν πόδια… Μπορούσε να προπονείται δίπλα στη θάλασσα, αλλά θα έπρεπε να μάθει να το κάνει με άλλους ανάπηρους.
Ο Γιάννης έπρεπε να καταλάβει ότι οι φίλοι του δεν θα ήταν πια μαζί του όπως πριν, γιατί τώρα οι συνθήκες μεταξύ τους ήταν πολύ διαφορετικές… Δεν ήταν πια όμοιοι.
Για να μπορέσει να κάνει αυτά που επιθυμούσε —και άλλα περισσότερα—, θα ήταν καλύτερα να συνηθίσει να τα κάνει με τους ομοίους του. Θα έπρεπε, λοιπόν, να αφιερωθεί στο να δημιουργήσει νέες σχέσεις με ανθρώπους σαν κι αυτόν.
Ο Γιάννης αισθάνθηκε σαν να τραβήχτηκε ένα πέπλο μέσα στο μυαλό του, κι αυτή η αίσθηση τον γαλήνεψε.
«Είναι δύσκολο να σας εξηγήσω πόσο ευγνώμων σας είμαι για τη βοήθεια σας, γιατρέ» είπε ο Γιάννης. «Με έφεραν εδώ οι φίλοι σας σχεδόν με το ζόρι, αλλά τώρα βλέπω πως είχαν δίκιο. Κατάλαβα το μήνυμα σας και σας βεβαιώνω πως θα ακολουθήσω τις συμβουλές σας, γιατρέ. Ευχαριστώ πολύ, η επίσκεψη μου εδώ ήταν πραγματικά πολύ χρήσιμη.
«Νέες σχέσεις με ανθρώπους σαν κι εμένα» επαναλάμβανε ο Γιάννης για να μην το ξεχάσει.
Και τότε, ο Γιάννης Κουτσοπόδης βγήκε από το ιατρείο και γύρισε σπίτι του…
Έβαλε μπρος το ηλεκτρικό του πριόνι…
Σχεδίαζε να κόψει τα πόδια όλων των φίλων του, κι έτσι να «δημιουργήσει» κάποιους σαν κι αυτόν.

Michael Flatley

Posted: 25 Ιουνίου, 2009 in Χωρίς κατηγορία

O Michael Flatley είναι Ιρλανδο-Αμερικανός χορευτής και δημιουργός των μιούζικαλ «Lord of the Dance», «Riverdance», «Feet of Flames» και «Celtic Tiger». Γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1958 στο Σικάγο και είναι Ιρλανδικής καταγωγής.

Ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στον Ιρλανδικό χορό και στις κλακέτες στα 11. Στα 17 κέρδισε τον διαγωνισμό Ιρλανδικού χορού στην Αμερική. Μετά τις σπουδές άνοιξε σχολή χορού. Το 1994 με την συνεργασία του Jean Butler δημιούργησε το σόου «Riverdance» που πρωτοπαρουσιάστηκε στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision την ίδια χρονιά. Είχε μεγάλη επιτυχία και εξακολουθεί να παίζεται μέχρι σήμερα. Μετά το «Riverdance» συνέχισε το 1996 με το «The Lord of the Dance» που εντυπωσίασε στην απονομή βραβείων Όσκαρ το 1997. Ίσως είναι η μεγαλύτερη του επιτυχία και συνεχίζεται να παίζεται έως σήμερα. Ο Michael Flatley δεν χορεύει πλέον στις περιοδείες του «The Lord of the dance». Σε κάθε παράστασή του μιούζικαλ χτυπιέται 150.000 φορές η κλακέτα. Ένα εκατομμύριο CD και 9 εκατομμύρια βίντεο της παράστασης έχουν πωληθεί μέχρι τώρα. Η παράσταση έχει παιχτεί σε 30 χώρες συμπεριλαμβανομένης και τις Ελλάδας.

 

Επόμενο βήμα του ήταν το «Feet of Flames» το 1998 το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Hyde Park του Λονδίνου. Τα κύρια στοιχεία του δεν διαφέρουν ιδιαίτερα από το «The Lord of the Dance». To αποκορύφωμα της παράστασης ήταν όταν το 2000 παίχθηκε μπροστά σε 100.000 θεατές στην Βουδαπέστη. Η τελευταία παράσταση του ήταν το 2001. Σε κάθε παράσταση ο Michael Flatley έχανε 5 κιλά βάρος , κυρίως υγρά. Αρκετά αργότερα, στα 47, το 2005 δημιουργεί το «Celtic Tiger» στο οποίο συμμετείχε χορεύοντας. Ή πορεία του μιούζικαλ δεν ήταν μεγάλη αφού τον Νοέμβριο του 2006 αρρώστησε και οι παραστάσεις ματαιώθηκαν. Σήμερα πλέον παίζεται το «The Lord of the Dance» από τέσσερις διαφορετικές διανομές χορευτών.

Το πάθος του για τον χορό τον απόκτησε από την γιαγιά του που και αυτή ήταν πρωταθλήτρια στον Ιρλανδικό χορό. Σε κάθε παράσταση αφήνει μία κενή θέση προς τιμή της. Αν και πετυχημένος μποξέρ άφησε την αθλητική του καριέρα και αφιερώθηκε στον χορό. Εκτός από εξαιρετικός χορευτής είναι πολύ ικανός στο φλάουτο. Κατείχε το ρεκόρ γκίνες στις κλακέτες με 38 χτυπήματα της κλακέτας το δευτερόλεπτο.Το διαζύγιο του με την Beata Dziaba το 1997 μετά από 11 χρόνια γάμου τον οδήγησε στο αλκοόλ και σε σοβαρά ψυχολογικά πρoβλήματα. Σήμερα τα έχει ξεπεράσει και είναι παντρεμένος με την Niamh O’Brien χορεύτρια των μιούζικαλ του.

 

slow-down-guys 

Ο διαλογισμός είναι η τέχνη του να ζεις με τον εαυτό σου. Δεν είναι τίποτε άλλο από την τέχνη του να είσαι χαρούμενος, όταν είσαι μόνος.
Ο διαλογιστής μπορεί να μείνει μόνος για μήνες, για χρόνια και να είναι χαρούμενος. Δεν διψάει για τον άλλον, επειδή η δική του εσωτερική έκσταση είναι τόση πολλή, που ποιος σκοτίζεται για τον άλλο;

Αν ο άλλος έρθει στη ζωή του, δεν είναι ανάγκη, είναι πολυτέλεια.

Και είμαι υπέρ της πολυτέλειας, επειδή η πολυτέλεια είναι κάτι που μπορείς να το απολαύσεις όταν υπάρχει και δεν σου λείπει όταν δεν υπάρχει.

Η ανάγκη είναι δύσκολο φαινόμενο. Για παράδειγμα, το ψωμί είναι ανάγκη, αλλά τα λουλούδια στον κήπο είναι πολυτέλεια. Μπορείς να ζήσεις χωρίς λουλούδια, δεν θα πεθάνεις, μα δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς ψωμί.

Η επιθυμία λειτουργεί σαν προϋπόθεση για την ευτυχία σου, "Θα είμαι ευτυχισμένος αν αποκτήσω αυτή τη γυναίκα, αυτό το σπίτι, αυτό το αυτοκίνητο." Έτσι, η εκπλήρωση της επιθυμίας γίνεται προϋπόθεση της ευτυχίας σου.

Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνεις είναι να βάζεις άχρηστα εμπόδια ανάμεσα σ’ εσένα και την ευτυχία σου. Πρώτα βάζεις την προϋπόθεση: "Θα είμαι ευτυχισμένος αν συμβεί αυτό." Όσο πιο δύσκολος είναι ο στόχος, τόσο

περισσότερο ενθουσιάζεσαι, τόσο περισσότερο σε προκαλεί. Την ημέρα όμως που εκπληρώνεται η επιθυμία, αισθάνεσαι ανακούφιση. Τώρα έχεις το αποτέλεσμα μέσα στα χέρια σου και αισθάνεσαι όμορφα, επειδή έχεις

ανακουφιστεί.

Στην πραγματικότητα, αυτό που σε κάνει να νιώθεις όμορφα δεν είναι η ίδια η επίτευξη της επιθυμίας ( επειδή πολύ σύντομα θα έρθει μια άλλη επιθυμία ως υποτιθέμενη προϋπόθεση για την ευτυχία σου ) αλλά η ανακούφιση

που αισθάνεσαι, επειδή τέλειωσε η αγωνία, ο πυρετός, ο πόνος που εσύ ο ίδιος προκάλεσες. Και πόσο κρατάει αυτή η υποτιθέμενη ευτυχία που νιώθεις, από την επίτευξη της επιθυμίας σου; Μόνο λίγες στιγμές κι ύστερα

αρχίζεις να διψάς για κάτι άλλο.

Αυτός είναι ο ορισμός του αληθινά ευτυχισμένου ανθρώπου.

Αληθινά ευτυχισμένος άνθρωπος είναι εκείνος που δεν ξέρει τίποτα για την ευτυχία, που δεν έχει ακούσει τίποτα για αυτήν, που είναι τόσο ευτυχισμένος, που πώς μπορεί να ξέρει τι είναι ευτυχία;

Μόνο οι δυστυχισμένοι άνθρωποι λένε: "Είμαι ευτυχισμένος. Τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά!"

Αυτοί είναι δυστυχισμένοι άνθρωποι.

Ο ευτυχισμένος άνθρωπος δεν ξέρει τίποτα από ευτυχία. Είναι σαν την αναπνοή.

 

Όσσο

Χαρακτήρας !

Posted: 22 Ιουνίου, 2009 in Χωρίς κατηγορία

Είναι το στοιχείο που αποτελεί το ιδιαίτερο και ουσιαστικό γνώρισμα ενός ανθρώπου και που τον κάνει να διακρίνεται από τους ομοίους του. Οι χαρακτήρες διακρίνονται σε κληρονομικούς, επίκτητους (που δεν είναι έμφυτοι ή κληρονομικοί), ατομικούς.

Στην ψυχολογία θεωρείται το σύνολον των έμφυτων ιδιοτήτων και των μορφών συμπεριφοράς με τις οποίες ο άνθρωπος εκφράζει τον τρόπο της ύπαρξής του και αντιδρά στα ερεθίσματα του εξωτερικού κόσμου.

Εξωστρεφής , εσωστρεφής , ψυχρός , θερμός , ορμητικός , πράος , δυνατός , αδύνατος .

Είναι η αξιολόγηση του ατόμου με βάση τον τρόπο της συμπεριφοράς του. Καλός , κακός  ,ανοιχτός , κλειστός , άστατος , ήσυχος.

Είναι επίσης η ιδιότητα του ανθρώπου, ο οποίος ενεργεί ή κρίνει τις πράξεις του σύμφωνα με ορισμένους και σταθερούς ηθικούς κανόνες (ηθικός χαρακτήρας). Δεν έχει χαρακτήρα, δεν έχει ήθος.

Εικόνα1

ΑΓΝΩΜΟΣΥΝΗ , ΑΓΝΩΜΩΝ

Είναι η αχαριστία προς τον ευεργέτη. Είναι ο αχάριστος, ο σκληρόκαρδος.

ΑΗΔΙΑ

Είναι η αίσθηση της αποστροφής, της απέχθειας για  ένα  πρόσωπο.

Το αποτέλεσμα του αηδιάζω. Η αναγούλα . Ό,τι  προκαλεί σιχασιά.

Μόνο που τον ακούω ή τον βλέπω μου έρχεται αναγούλα.

ΑΛΗΤΕΙΑ / ΤΗΣ

Ως αλητεία χαρακτηρίζεται η περιφρόνηση των κανόνων της ευπρέπειας και της εντιμότητας που ισχύουν σε μια κοινωνία. Αλήτης είναι το άτομο με κακή διαγωγή και απρεπή συμπεριφορά ανεξάρτητα από την οικονομική και κοινωνική του κατάσταση, ή και την πολιτική καταξίωση.

ΑΝΑΣΤΟΛΗ

Είναι η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του αναστέλλω. Προσωρινή διακοπή. Άνθρωπος χωρίς ηθικές αναστολές, δηλαδή χωρίς ηθικούς περιορισμούς, χωρίς ηθικές συγκρατήσεις, χωρίς ηθικά, νομικά εμπόδια.

ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΑ

Το συναίσθημα που χαρακτηρίζεται από κακή διάθεση, η οποία όμως δεν φτάνει ως την εχθρότητα.

ΑΤΙΜΟΣ

που δείχνει έλλειψη εντιμότητας, ειλικρίνειας. Έχει ανέντιμη, δόλια, άτιμη συμπεριφορά.

ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ , ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ

Η ιδιότητα του αχάριστου ανθρώπου. Που δεν αισθάνεται ευγνωμοσύνη. Που δεν αναγνωρίζει το καλό που του έκαναν, που δεν θυμάται το καλό.

ΑΧΡΕΙΟΣ

Ο άνθρωπος του οποίου η συμπεριφορά χαρακτηρίζεται ή είναι αισχρή, ανήθικη, ανέντιμη.

ΕΚΔΙΚΗΣΗ

Η ανταπόδοση του κακού από μίσος, μνησικακία, τιμωρία για ικανοποίηση του μίσους. Διψώ για εκδίκηση.

ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ

Είναι ο άνθρωπος που ρέπει στην εκδίκηση ή εκφράζει διάθεση για εκδίκηση.

ΕΝΤΙΜΟΣ , Η , Ο

1. Για πράξη ή συμπεριφορά που γίνεται σύμφωνα με όσα υπαγορεύει ένα υψηλό αίσθημα τιμής , ειλικρίνειας , καλής πίστης , αξιοπρέπειας.

2. Για πρόσωπο που ενεργεί με τρόπο έντιμο. Έντιμος υπάλληλος, έντιμος πολιτικός , συνομιλητής.

ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ

Η ιδιότητα του εντίμου. (τιμιότητα). Δεν σας επιτρέπω να αμφισβητείτε την εντιμότητά μου.

ΕΞΩΣΤΡΕΦΗΣ

Είναι η τάση του χαρακτήρα του ανθρώπου να εξωτερικεύει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.

ΕΣΩΣΤΡΕΦΗΣ

Η τάση του ανθρώπου να μην εξωτερικεύει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.

ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ / ΠΗΣ

Είναι η ιδιότητα του ευπρεπούς. Είναι η συμπεριφορά, η εξωτερική εμφάνιση, η σύμφωνη με τους τύπους της κοινωνικής ευγένειας και της κοινωνικής ηθικής.

Ευπρεπής για πρόσωπο ή για εκδήλωση που είναι σύμφωνη με εκείνο που επιβάλλουν οι κανόνες της καλής κοινωνικής συμπεριφοράς.

ΙΔΙΟΤΕΛΗΣ

Ο άνθρωπος που αποβλέπει στο ατομικό του μόνο συμφέρον, με έναν τρόπο που ξεπερνά τα όρια του επιτρεπτού. Συμφεροντολόγος, υστερόβουλος.

ΚΑΘΑΡΜΑ

Υβριστικός χαρακτηρισμός ανθρώπου πάρα πολύ ανέντιμου ή ανήθικου: Αυτός είναι μεγάλο κάθαρμα. Με πρόδωσαν τα καθάρματα. Καθαρματάκι.

ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟΣ

Είναι το άτομο που καιροσκοπεί, που εκμεταλλεύεται τις περιστάσεις για προσωπικά οφέλη. (οπορτουνιστής).

Η τακτική του καιροσκόπου είναι η χωρίς ηθικούς φραγμούς ή χωρίς όρους και ηθικούς ενδοιασμούς. Προσαρμογή σε καταστάσεις από τις οποίες περιμένει προσωπικά οφέλη.

ΚΑΚΟΗΘΗΣ

που είναι ανήθικος και κακός, που επιδιώκει την ηθική και υλική βλάβη κάποιου με το ψέμα και την απάτη.

ΚΑΚΟΚΑΡΔΟΣ

Ο άνθρωπος που τρέφει για τους συνανθρώπους του συναισθήματα, φθόνου, μίσους και που δεν έχει καρδιά.

ΚΑΚΟΠΙΣΤΟΣ

Που είναι κακής πίστεως, που προσπαθεί με τη διαστροφή της αλήθειας ή με την παραποίηση των γεγονότων να ισχυροποιήσει τη δική του θέση και να αποδυναμώσει εκείνη του αντιπάλου του.

ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ

Αυτός που προκαλεί το κακό, που εξυπηρετεί ιδιοτελείς σκοπούς με παράνομη δραστηριότητα.

ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ

Είναι το πρόσωπο που αντιμετωπίζει με κακή διάθεση ή που έχει πρόθεση να βλάψει τον άλλο με έμμεσο, με ύπουλο τρόπο.

ΚΑΚΟΣ

Αυτός που επιθυμεί ή που προσπαθεί να πετύχει την ηθική ή την υλική βλάβη κάποιου. Που παραβαίνει τις αρχές της ηθικής, ή που είναι αντίθετος προς αυτές.

ΚΑΚΟΥΡΓΟΣ

Αυτός που τον χαρακτηρίζει πολύ μεγάλη ψυχική σκληρότητα, έλλειψη ανθρωπιάς.

ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ

Είναι η οικονομική ή ηθική εξαθλίωση στην οποία καταλήγει κάποιος.

ΚΑΤΑΝΤΙΑ

Είναι η άθλια υλική, ηθική ή ψυχική κατάσταση, στην οποίαν καταλήγει κάποιος.

ΚΡΥΨΙΝΟΥΣ

Αυτός που δεν φανερώνει τις πραγματικές του σκέψεις, τις ίδιες τις προθέσεις του.

ΛΟΜΠΙ

Ομάδα συμφερόντων από πρόσωπα που με παρασκηνιακές ενέργειες και πιέσεις επιδιώκουν να επηρεάζουν τα κέντρα λήψης αποφάσεων.

ΜΙΚΡΟΠΡΕΠΕΙΑ / ΠΗΣ

Είναι η ιδιότητα του μικροπρεπούς, η μικρότητα. Η συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από ευτελή κίνητρα και προκαλεί την περιφρόνηση των άλλων. Ο μικροπρεπής χαρακτηρίζεται από ταπεινά αισθήματα και συμπεριφέρεται με μικροπρέπεια.

ΜΙΣΟΣ

Το άσπονδο συναίσθημα έντονης εχθρότητας που κάνει τον άνθρωπο να επιθυμεί το κακό για εκείνον εναντίον του οποίου αυτό στρέφεται.

ΜΟΧΘΗΡΟΣ

Η ιδιότητα του ανθρώπου που χαρακτηρίζεται από μεγάλη κακία, ώστε να χαίρεται, όταν οι άλλοι υποφέρουν, και να λυπάται όταν οι άλλοι βρίσκονται σε καλή κατάσταση.

ΞΕΠΕΦΤΩ

1. Χάνω τη δύναμη, τα πλούτη ή την αξία μου. Παρακμάζω.

2. Χάνω το ήθος και την αξιοπρέπειά μου.

ΞΕΠΕΣΜΟΣ

Είναι η υλική ή ηθική κατάπτωση και παρακμή.

ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ

Που ανήκει ή αναφέρεται στον παλαιοκομματισμό, στο είδος της πολιτικής ζωής όπου η δράση και ο ρόλος των κομμάτων δεν προσδιορίζονται από πολιτικά και κοινωνικά προγράμματα, αλλά από την ανάπτυξη σχέσεων συναλλαγής με τους πολίτες. , πολιτική , κομματική αντίληψη , πρακτική.

ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΟΣ

Άνθρωπος γενικά κακός, κακοήθης, αχρείος, άτιμος, ανέντιμος. Δεν έχει ούτε ιερό, ούτε όσιο επάνω του.

ΠΑΛΙΟΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

Το πρόσωπο με την ανέντιμη διαγωγή. άνθρωπος γενικά κακός, κακοήθης, αχρείος, άτιμος, ανέντιμος.

ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ

Είναι εκείνοι που είναι υποταγμένοι σε κάθε λογής συμφέροντα.

ΣΙΧΑΣΙΑ

Το αίσθημα της ηθικής αποστροφής.

ΣΙΧΑΜΕΡΟΣ

Αυτός που προκαλεί σιχασιά. Ο αηδιαστικός , Σιχαμερός χαρακτήρας. Νοιώθω σιχαμάρα, όταν βλέπω αυτή την βρωμιά, αυτόν τον άνθρωπο.

ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ

1. Νοιώθω ένα έντονο αίσθημα αποστροφής, που προκαλείται :

α) από τη θέα ή την επαφή με πρόσωπο ή πράγμα εξαιρετικά βρώμικο.

β) από κάτι που μου δημιουργεί ή προκαλεί έντονη ενόχληση. (σιχαίνομαι τη μυρωδιά του σκόρδου)

γ) από κορεσμό. Σιχάθηκα το τσιγάρο, την πολιτική.

2. Σιχάθηκα για κάτι που μου προκαλεί αποστροφή, κυρίως ηθική, αλλά και σωματική. Σιχαμένος άνθρωπος.

ΣΚΛΗΡΟΣ

που τον χαρακτηρίζει η έλλειψη ανθρώπινης συμπόνιας, αγάπης και καλοσύνης.

ΣΤΥΓΝΟΣ

Που τον χαρακτηρίζει η έλλειψη αισθημάτων, η σκληρότητα, η ωμότητα.

ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΛΟΓΟΣ

που έχει ως κίνητρο των ενεργειών του πάντοτε το προσωπικό του συμφέρον.

ΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΟΣ

Που ενεργεί με υστεροβουλία, που η σκέψη του βρίσκεται πίσω από μία συγκεκριμένη ενέργεια και η οποία κρύβει τους ιδιοτελείς της στόχους, πίσω από μια επίφαση φιλικής διάθεσης.

ΦΑΥΛΟΣ

Χαρακτηρίζεται το άτομο που δεν διαθέτει, ήθος, ακεραιότητα, πολιτική συνέπεια. Δεν διακρίνεται για ευθύτητα, για σεμνότητα. Κακός στο ήθος, μη έντιμος.

ΦΑΥΛΟΤΗΤΑ

Έλλειψη χρηστότητας, ακεραιότητας κατά την άσκηση της εξουσίας και διοίκησης. Η φαυλότητά του στα Δημόσια πράγματα, έβλαψε και την Ελλάδα .

ΧΥΔΑΙΟΣ

Είναι ο άνθρωπος που τον χαρακτηρίζει έλλειψη ηθικής και ευπρέπειας. Χυδαία η συμπεριφορά του. Χυδαίες οι φράσεις του, χυδαίες οι λέξεις που χρησιμοποιεί.

Όποιος δεν έχει αρετές, ζηλεύει τις αρετές των άλλων.

 

ΒΑΚΩΝ

Ποτέ ένας ζηλιάρης δεν συγχωρεί την αξία.

Π. ΚΟΡΝΕΪΓ

Οι αρετές υποχωρούν, χάνονται μέσα στα συμφέροντα, όπως τα ποτάμια μέσα στη θάλασσα.

ΛΑ ΡΟΣΦΟΥΚΩ

ΠΑΡΟΙΜΙΑ

Ο θεός να σε φυλάει από καινούργιο άρχοντα κι από παλιό διακονιάρη ή νεόπλουτο κουλτουριάρη. Με αυτό δηλώνουμε ότι ο χωριάτης (όχι ο χωρικός) όταν αποκτήσει εξουσία, πλούτη, ή κατέχει πτυχίο ανωτάτης Σχολής (επιστήμονας) ποτέ δεν θα γίνει πραγματικός άρχοντας, πραγματικός κύριος.

Δυστυχώς, όλοι αυτοί οι χαρακτήρες πλεονάζουν στον τόπο μας και αποτελούν τους ουσιώδεις παράγοντας διάπλασης των τεκταινομένων και τους μοχλούς της τοπικής εξουσίας, οποιασδήποτε μορφής και θέσης. άτομα χωρίς αξία και ηθικό υπόβαθρο κατάφεραν να επιπλεύσουν και να παραμείνουν στην επιφάνεια , σε αντίθεση με τους άλλους, τους καλούς , να αναγνωρισθούν και να καταξιωθούν κοινωνικά και πολιτικά και να αποκτήσουν την αγάπη και το σεβασμό της κοινής γνώμης με τη μέθοδο της παραπλάνησης και των κέντρων πιέσεων της εξουσίας. Σαύρες και δηλητηριώδη φίδια, αναρριχήθηκαν σε αξιώματα, θέσεις και σε Μ.Μ.Ε., ασκούν επίδραση και έλεγχο, με αποτέλεσμα να καθορίζουν με τις ενέργειες και τη συμπεριφορά τους τη διαμόρφωση του συνόλου των δραστηριοτήτων και πρακτικών που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται σε επιμέρους τομείς της Δημόσιας ζωής του τόπου.