Σκεφτήκαμε ποτέ πως θα αλλάξει η ζωή μας εάν απογυμνώσουμε τον συνάνθρωπο μας από τα ελαττώματα και τα πάθη μας ?
Εάν πάψουμε κάποια στιγμή να τον κοιτάζουμε μέσα από τα θελήματα και τις επιθυμίες μας ?
Εάν δηλαδή βγάλουμε από πάνω του το προσωπείο που του φορέσαμε ?
Μήπως τότε δούμε το αληθινό του πρόσωπο ,μήπως τότε τον αγαπήσουμε αληθινά και η ζωή μας γίνει τόσο διαφορετική ?
Όταν πέσουν τα προσωπεία τότε θα δούμε ο ένας το πρόσωπο του άλλου , τότε θα κατανοήσουμε τι σημαίνει :
Ανθρώπινη επαφή ,ανθρώπινες σχέσεις !
Vasga 
Οι κανόνες συμπεριφοράς!!! δεν μιλώ για υπερβολή σε γλυτώνουν απο πολλά παράξενα. Συνήθως ο κακός τρόπος έκφρασης ιδίως μιάς λαθεμένης εκτίμησης για κάποιον προκαλεί αντιδράσεις σε βάρος του εκφραζόμενου.Θα το πώ πιό απλά άν δαγκώσεις κάποιον θα σε δαγκώσει και εκείνος άγρια.
καλημερα φιλε βασιλη!!! τα [προσωπεια] δεν μου αρεσαν ποτε!!!φυσικα οσες φορες εχω δει το αληθινο προσωπο καποιονεχω τρομοκρατηθει!!!αλλα φιλε μου και γω που κυκλοφορησα χωρις προσωπειομη φανταστεις οτι αγαπηθηκα κιολας!!!καποιοι αρεσκοντε στο να βλεπουν τους αλλους με μασκεςκαι κοιτουν μεσα απο τις δικες τους επιθυμιες αυτο πουεκεινοι θελουν να δουν!!το να εθελοτυφλεις συνειδητα ειναι το χειροτερο που μπορειςνα κανεις στον εαυτον σου!!!
ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΠΑΦΗ ΒΑΣΙΛΗ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΟ ,ΟΜΩΣ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΣΕ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.
Η Ανθρώπινη επικοινωνία….είναι μια σύγκρουση συμβόλων…….και καλύπτει ένα πλήθος από σημεία …Είναι κάτι περισσότερο από ενημέρωση και μηνύματα …από πληροφορίες και πειθώ …Η επικοινωνία ανταποκρίνεται σε μια βαθύτερη ανάγκη και υπηρετεί ένα υψηλότερο σκοπό…….τα θεμέλια της ανθρώπινης κοινωνίας….!!!!!!"Μην ακυρώνεις την ύπαρξή μου…λέγοντας μου ότι αυτό που βλέπω ή αυτό που νιώθω….….είναι ασήμαντο ή μη πραγματικό…..Αν το νιώθω ….και το βλέπω – για μένα – είναι η εμπειρία μου….…και γι’ αυτό είναι σημαντικό και πραγματικό "….!!!!Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι…:Γιατί….θα πρέπει να φορέσουμε ένα….προσωπείο σε κάποιον….?Και προπάντων …γιατί θα πρέπει να το δημιουργεί πάντα ο άλλος ……ενώ εμείς είμαστε αληθινοί….δεν δώσαμε…….και δεν δίνουμε ποτέ….τίποτα παρερμηνευμένο….?Η Ανθρώπινή επαφή…δεν στηρίζεται σε κανένα προσωπείο….αλλά …ακριβώς στην επαφή…Στο άγγιγμα….στην συζήτηση…και στο άκουσμα……Χαϊδεύω…..Αγκαλιάζω….Κοιτάζω τα μάτια σου….Ακούω και σέβομαι….Όλα αυτά όμως…..είναι προαιρετικά και όχι υποχρεωτικά…"Μια χήρα κάποια στιγμή είπε…Πόσος καιρός πέρασε από τότε που με άγγιξε κάποιος τελευταία φορά…Με σέβονται ….Μου χαμογελούν…Ποτέ όμως δεν μ’ αγγίζουν….Ποτέ δεν με ακούν…….ακόμη και τα παιδιά μου….Ω…Θεέ μου ….είμαι….τόσο μόνη…."Καλημέρα …σε όλους απο Θεσ/νίκη…….τονίζω απο Θεσ/νίκη…………..
Αχ, αυτές οι Μάσκες και τα Προσωπεία.Την καλημέρα μου, φίλε Βασίλη.
Βασίλη μου καλή μέρα! Τι ωραία που θάτανε αν ήσαντε όλα τέλεια! Γιατί, πιστεύω οτι αν γινότανε αυτό που λες, απ’ τον καθένα προς τον άλλον και τ’αναπαλιν σε μια εντόπια κοινωνία ή και μια ευρύτερη , αν δηλαδή ζούσαμε σε μια κοινωνία αγάπης, τότε θα φτειάχναμε την τέλεια κοινωνία ή έστω θα τείναμε προς αυτήν.Ομως, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Για να ελευθερώσουμε τον άλλον από τα προσωπεία, τα ελαττώματα και τα πάθη μας, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα , έτσι νομίζω, να τα έχουμε ήδη αναγνωρίσει στον εαυτόν μας και επί πλέον να τα έχουμε αποδεχθεί.Και το αυτό από την άλλη πλευρά και ούτω καθεξής. Εκείνο το ρητό το περίφημο "γνώθι σαυτόν" είναι η βάση για όλα σχεδόν που έχουν να κάνουν με την σχέση μας με τον εαυτόν μας και τους άλλους. Κάπως έτσι το βλέπω. Και όσο πλησιάζουμε προς αυτή την γνώση, τόσο και στην κατανόηση και στην συμπόνοια και στην αποδοχή του άλλου προεσεγγίζουμε και στην πτώση των προσωπείων εκατέρωθεν. Γιατί θα αναδειχθεί η καλοσύνη τότε.Δεν είναι κάτι ακατόρθωτο όλο αυτό τουλάχιστον στις προσωπικές μας σχέσεις, αν τουλάχιστον έχουμε επίγνωση του οτι κουβαλάμε, όπως και ο άλλος, βάρη πάνω μας. Τότε με την γνώση αυτή και με την ταπεινότητα των δικών μας βαρών, μπορούμε να είμαστε πιό ανοιχτοί προς την " διαφορετικότητα" του άλλου και να τον δούμε και να τον αποδεχθούμε γιαυτό το άλλο που είναι, από αυτό που εμείς θεωρούμε για τον εαυτόν μας. Και θα γίνουμε πλούσιοι τότε όλοι μας.Και , λέω πλούσιοι, γιατί πιστεύω πλούτος οτι η είναι η επίτευξη της αληθινής ανθρώπινης επικοινωνίας και η κοινωνία αγάπης με τον συνανθρωπό μας. Αυτά.Την καλημέρα μου
Καλημερα Βασιλη!!!Το θεμα…ειναι να πεφτουν τα προσωπεια…Πεφτουν ομως???Πως λοιπον να κατανοησουμε…τις ανθρωινες..σχεσεις??Αποφευγω..σαν τον διαολο το λιβανι..τα προσωπεια…και παντα….εμφανιζω..αυτο που ειμαι!!!Ξεσκεπος…τεντζερης…με ολα τα επακολουθα…συναισθηματα..που μπορει να μου βγουν….αναλογα τον σκοπο που μου παιζει…ο καθενας!!!
Δεν είναι τόσο εύκολο να δούμε τον άλλο χωρίς τις προσδοκίες μαςκαι απαλλαγμένοι από τους τόσους φόβους μας… που συσσωρεύτηκαν με τα χρόνια και τις εμπειρίες μας από προηγούμενες σχέσεις και συναναστροφές.Χρειάζεται πολύ ειλικρινής δουλειά με τον εαυτό μας… και θετική διάθεση να γνωρίσουμε τον άλλον γι’αυτό που πραγματικά είναι!ΑΞΙΖΕΙ όμως…. να το προσπαθούμε…